Oe-Oeoeoe (2x)

Anija iku, i shkretë mbet bregu
Nje bluze hedhur s'di nga kush
valët përplasin para këmbëve të mi
Ikën, ikën të darshurit e mi
Anij a ikën s' din për ku
E ku ta dij njeriu i shkretë
ku valet e degtisin në fshehtësi
Ah, ju valë ku lodroja unë fëmi
Ku po me shpini vallë tani

Refrein (2x):
Unë mbeta pas atë natë,
Në terr të zi, në vetëmi,
Unë mbeta vetëm atë natë
Në terr të zi në vetëmi

Sa larg mbet bregu, toka e shtrenjtë
Sa larg me shkuan shokët atë natë
Çudi hena mbas rresh është futur
Deshmimtar'e kësaj natë për të mos mbetur (2x)
Ne u ndamë pa puthje e përqafime
Atë natë për të mos u pare më kurrë
Prej bregut dëgjoja zëra që largoheshin
Pastaj heshtjen që valët prishnin (2x).

Refrein (2x)

Oe-Oeoeoe (2x)

De boot vertrok, liet de kust verlaten achter,
enkel een bloes bleef liggen, weggeworpen.
Aan mijn voeten klotsten de golven…
Daar gingen, daar gingen mijn beminden.
De boot voer weg, ik weet niet waarheen…
En hoe zouden die stakkerd het weten
Waar de golven hem stiekem naartoe zouden brengen?
“Oh, jullie golven, waarin ik als kind speelde,
waarheen brengen jullie me nu ?”

Refrein
Die nacht bleef ik alleen in het donker, in de eenzaamheid.
Na die nacht bleef ik in het donker, in de eenzaamheid.

Zo ver bleef de kust, het beminde land…
Zo ver vertrokken mijn vrienden die nacht…
Vreemd, de maan verborg zich achter de wolken,
ze zou geen getuige zijn deze nacht.
Wij gingen uit elkaar die nacht,
zonder kus, zonder omarming.
We zagen elkaar nooit meer terug.
Van op de kust hoorde ik stemmen zich verwijderen.
Tenslotte de stilte, slechts gebroken door de golven.